جایگاه سوخت، شعبه بانک
خارج رفتهها دیدهاند که شعب بانک و جایگاه سوخت در اکثر آن کشورها خلوت است. در جایگاه سوخت همیشه متصدی تلمبه منتظر ورود یک ماشین است یا در جایگاههایی که مردم خودشان سوخت گیری مینمایند، متصدی تلمبه درون محوطه اداری جایگاه است. شعب بانک خارجی نیز مانند جایگاهشان هستند، خلوت و منتظر ورود مشتری عزیزتر از جانشان.
در ایران، شعبهی بانک و جایگاه سوخت اکثرا شلوغ است. این شلوغی به حدی است که مقداری از عزیزترین اوقات شما تلف میشود و باید منتظر انجام کار دیگران و باجه دار بمانید. انتظار به حدی بوده که بانکها برای رفع نگرانی مردم از رفتار فرصت طلبانه برخی مشتریان بی فرهنگ، اقدام به نصب دستگاه نوبت دهی کردهاند.
شعب بانک خارجی، تنها تعدادی باجه برای دریافت و پرداخت نیست. کارهای دریافت و پرداخت هم بسیار کم شده و روشهای الکترونیکی و غیر حضوری رواج بافته و در کنار آن خدمات دیگری عرضه میشود که بیشترین مقدارش ارایه تسهیلات و سرمایه گذاری و بیمه و مدیریت وجوه شخصی و شرکتی برای مشتریان است.
اگر بخواهیم آنرا با جایگاه سوختشان مقایسه کنیم، عرضه سوخت در مکانی ارایه میشود و سایر خدمات مانند ماشین شویی، تعمیرات، سوپرمارکت، استراحتگاه مختصر، کافی شاپ، اسباب بازی، خودپرداز و سایر خدماتی که مشابه اینها باشد در اطراف به مشتریان سوخت عرضه میگردد.
با عرضه ماشینهای برقی، جایگاه سوخت به منازل، شرکتها، سازمانها و مکانهایی منتقل میشود که هزینه چندانی ندارد و خودکار است و احتیاج به اپراتور و نگهداری مفصل ندارد و شاید سالی یکبار سرکشی و تعمیر مختصر لازم داشته باشد. بنابراین جایگاههای سوخت باید به فکر تغییر کاربری باشند.
تناسب زیادی بین جایگاه سوخت و شعبه بانک وجود دارد. استراحتگاههای بین راهی ایران مصادیق تغییر کاربری و تحول جایگاه سوخت هستند. چیزی که شاید بتوان آنرا تقلیدی دیر هنگام از جایگاه سوخت خارجی دانست. در این استراحتگاهها خدمات متفاوتی عرضه میشود که روزهای قدیم غیر عادی بود و شاید مسخره تلقی میگردید. اگر شخصی هم اکنون بعضی از پیشنهادهای خدماتی در شعب را ارایه دهد، ممکن است مورد تمسخر واقع شود. ولی بدانیم که استراحتگاه بین راهی نیز روزی در همین وضع بود.
شعب آینده ما مانند استراحتگاه بین راهی هستند که سوخت فقط عرضه نمیکنند.