تعداد بازدید: ۸۳۲
هیچ نوع برنامه ریزی استراتژیک یا تاکتیکی یا کوتاه مدت یا بخشی یا ... در سفارت و دولت وجود نداشت. خوب گفت سفیر که خودتان بروید کنسرسیوم یا انجمن درست کنید و کار کنید
کد خبر: ۷۱۶۹۳
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۳۹۵ - ۰۱:۲۴
حاشیه های نمایشگاه تخصصی ایران پروژه ۲۰۱۷ در ترکمنستانسرمد نیوز: این نمایشگاه تخصصی از ۱۰ تا ۱۲ اسفند ۱۳۹۵در شهر عشق آباد ترکمنستان برگزار شد و روز ۱۵ اسفند که روز پنجم خود را سپری کرده میشود نقدی بر عملکرد آن نوشت.
در خبر قبلی اوضاع کلی آن تا حدی تشریح شد و در این نوشتار به حاشیه‌هایی که پیرامون آن وجود دارد اشاره میگردد:

۱- زمان رفت نیمه شب بود و زمان برگشت هم نیمه شب. ساعت ۶ صبح گروه به هتلی رسید که چند ساعت قبل تعویض شده بود و هتل قبلی بهتر بود. برگشت نیز نیمه شب است و گروه صبح زود به خانه‌هایشان در تهران میرسند. تصور کنید که دو روز ۲۴ ساعت نخوابید و باید بلافاصله سر کار بروید و ۱۰ ساعت دیگر کار کنید.
باز گشت مصادف شد با ۴ ساعت تاخیر که خلبان اعلام کرد به علت تردد یک شخص مهم به آنها اجازه تاکسی به قول خودشان نمی دادند! ظاهرا هر مشکلی که بروز کند بر گردن یک شخص مهم است.
چون هواپیما چارتر یا به قول خودمان دربست بود حتما میشد زمان بهتری برایش انتخاب کرد. ما که هزینه کامل هواپیما را داده بودیم.

۲- نمایشگاه در حالی برگزار میگردد که ایران دارای تنش زیادی با کشور ترکمنستان بوده و مقصر اصلی نیز  ایران است. اگر چه ممکن است طرف خارجی تا حدی پول زیادتر میخواسته که هنوز به توافق نرسیده‌اند یا قرارداد ما خوب نبوده و هزار عامل دیگر، ولی مشکل نباید حل نشده باقی بماند و باید برای حل آن پیش قدم شد یا حداقل قدمی برداشت. 
میزان بدهی ایران بابت خرید گاز طبیعی به ادعای طرف ترکمن ۱.۷ میلیارد دلار و به ادعای ایران ۷۰۰ میلیون دلار و کمی خرید برق به قیمت ۱۰۰ میلیون دلار است. ایران به دلایلی که چندان معلوم نیست از پرداختن پول طفره میرود و حتی پول‌های بدون مشکل مانند برق هم تسویه نمی‌شود. به گفته بعضی آگاهان اختلافاتی که دیوان محاسبات بر آنها تکیه میکند باعث ترس مدیران شده و از تسویه حساب با طرف ترکمن طفره میروند.

۳- سفیر ترکمنستان بسیار پرسابقه است و در وزارت خارجه مدتها کار کرده و حدود یک سال است سفیر شده اما چه سفیری؟ سوال اینجاست که ارتقا پیدا کرده یا تنزل یا هیچیک. آیا حواس جمع برای کار دارد؟ چون استاندار فارس بعد از ماجرای علی مطهری به اینجا تبعید شده. در هر صورت صادر کنندگان که خیری نمی‌بینند. سفیر باید درون کار و با صادر کننده باشد. اما فعلا که همه صنعت کاران چشم امیدشان به سفارت خانه  است که مشکل گشا باشد. سفارتی که خودش دچار مشکل است.

۴- در مراسم افتتاحیه، کابینه دولت به دستور رییس جمهور حضور داشتند و رییس مجلس هم آمده بود. به عبارتی تعداد مقامات دولتی و رسمی ترکمنستان بیش از تعداد شرکتهای نمایشگاه بود. تعداد زیادی هم بازدید کننده به سفارش دولت آمده بودند و روز اول را گرم و شلوغ کردند. 
اما دریغ از یک مقام دولتی ایران که در حد یکی از میزبانان ترکمنستان باشد. جناب وزیر صمت آقای نعمت زاده اصلا بنای آمدن نداشت. مقرر  بود که شخص دیگری بیاید. اما همان شخص هم کاری برایش پیش آمد یا شاید قهر کرده بود که قرعه بنام آقای رحمانی خورد و او به عنوان قایم مقام وزیر آمد و هیچ مقام ترکمن او را نمی شناخت. 
حتی اگر استاندار خراسان شمالی یا گلستان می آمد بهتر از قایم مقام وزیر بود و ترکمن‌ها آنها را بیشتر میشناختند و شاید قبول داشتند.
وقتی کیفیت و کمیت سیاسی طرف ایرانی در این گونه مراودات کم باشد، بدیهی است که تاثیر بد بر روابط با صادر یا وارد کننده میگذارد و دودش به چشم آنها میرود. سفرا و ماموران دولت هر روز عوض میشوند و درآمد و حقوقشان هر ماه بجا است و قطع که نمی‌شود. ترامپیسم نتیجه این گونه کارهای دولت مردان است.
آقای رضا رحمانی هم در سخنرانی سفارت ایران همین مطلب را گفت و ای کاش نمی گفت. چون همه فهمیدند که از سر اجبار و نا هماهنگی آمده و ارزشی برای این مدیران و غرفه داران قایل نشده‌اند. رحمانی اصلا آشنایی با کار و جایی که آمده بود نداشت و قرار بود با رییس بانک مرکزی صحبت کند و مشکلات را حل نماید که همه امیدوارند حل شود اما معلوم نیست در چه حدی است. 
کاش یک مقام از بانک مرکزی یا وزارت نفت که حلال یکی از مشکلات است می آمد. یا مشکل انتقال پول توسط بانک مرکزی یا پرداخت بدهی توسط وزارت نفت حل میشد. رحمانی چه می تواند انجام دهد خدا میداند و بس. احتمالا خودش هم نمی داند. در این موارد، اصلاح طللب و اصول گرا مانند هم عمل میکنند.

۵- رایزن بازرگانی آقای خُرمالی جوانی مسلط به زبان ترکمنی، مثبت اما کم تجربه و از نظر سن و تجربه کمتر از تمام مدیران حاضر در نمایشگاه است. او چگونه میخواهد به این تعداد مدیر سن و سال دارِ جا افتاده مشاوره یا راه حل نشان بدهد؟ کاش رایزن بازرگانی را آدمی با تجربه و سالخورده و دنیا دیده انتخاب میکردند. اسامه به جنگ که نمی خواهیم بفرستیم! اما خدا کند همین هم که هست موفق شود. میدانیم که ممکن بود اصلا رایزن بازرگانی نداشتیم!

۶- اما رایزنان فرهنگی کاملا حضور و غرفه داشتند و از همه فعال‌تر بودند. تنها بخشی که اصلا کارش مربوط به این نمایشگاه نبود، از همه بیشتر مایه گذاشته بود؟! آخرش هم نفهمیدیم که چرا رایزن بازرگانی یا اقتصادی غرفه نداشت و کنار صادر کنندگان نبود؟ (ظریفی میگفت در حال تر و خشک و کردن مقامات دولتی همراه گروه هستند)

۷- در جلسه شام سفارت خانه مجدد نکات و مشکلات بازرگانان مطرح شد و طرف مقابل نیز مجدد قول برطرف شدن مشکلات را داد تا سال بعد. سفیر، کارت خود را به همه داد و گفت هر مشکلی داشتید به من زنگ بزنید. آیا مشکلات مطرح شده در جلسه مگر مشکل نیستند؟ خوب اول اینها را حل کنید تا مشکلات بعدی را با تلفن بگوییم.
ظریفی میگفت که نباید مشکلات نپرداختن بدهی دولت، مشکل ندادن ویزای تجاری و توریستی، نپرداختن پول پیمانکار، نبودن سیستم بانکی و تبادل پول، مشکلات کامیون و مرز باجگیران و ده‌ها مورد دیگر  را حضوری در جمع بگویی. باید بروی هتل یا ایران و با تلفن جویای رفع مشکل شوی؟!

۸- رایزن بازرگانی و اقتصادی باید قبل از سفر تعدادی جلسه و هماهنگی داشته باشد و در زمان نمایشگاه در کنار بازرگانان باشد. اکثر مدیران در افتتاحیه روز اول با او آشنا شدند.

۹- مقامات سفارت و سفیر بیشتر به دنبال مهمانداری و تر و خشک کردن مهمان دولتی و آقای رضا رحمانی فرستاده وزیر صمت و دو سه نفر دیگر از وزارت خانه‌های خودی یا همکار بودند. در نشست کاری هم ۸۰ درصد وقت به سخنرانی‌های تشریفاتی و تبلیغاتی گذشت و میز سفیر و وابسته بازرگانی جدا و مجزا از مدیران صنایع بود و در زنگ نفریح یا تنفس میشد آنها را دید و صحبت کرد. در حالی که باید سفیر و مقامات سفارتی هر یک در کنار میز مدیران میبودند. آنها که دایم با هم هستند و کنار هم کار میکنند. حتی چند ساعت هم حاضر نبودند کنار صنعت کار و صادر کننده ما بنشینند؟!

۱۰- آقای سروش حسنی مدیر شعبه عشق آباد بانک صادرات ترکمنستان بیش از مدیران سفارتی و دولتی فعال و در دسترس بود و برای همه وقت میگذاشت. این نکته مثبت نمایشگاه بود. اما او هم قادر به حل مشکلات دولت ساخته صادرات و واردات ما نبود. برای همین است که ترکیه از آنطرف دریای کاسپین میتواند ۶۴ میلیارد دلار کار کرده باشد و ما که صدها کیلومتر مرز مشترک داریم، هنوز به یک دهم آن هم نرسیده‌ایم!

۱۱- دولت مردان حضور یافته خودشان نیز در حال کشف و شهود بودند و احتمالا گیج میزدند که چطوری شده که این طوری شده؟ آنها هم به دنبال کسب دانش و معرفت ترکمنستان شناسی بودند.

۱۲- سفیر یکسال، رایزن بازرگانی که سایت هم دارد یکسال و رایزن اقتصادی ۳ ماه بود که سابقه حضور در ترکمنستان را داشتند. حال شما بگویید که این افراد برای کارآموزی آمده بودند یا راهنمایی و برنامه ریزی استراتژیک برای ایرانیان و بازرگانان و ارباب صنایع؟!

۱۳- بازدید کننده روز اول دانش آموزان و بقیه روزها بسیار خلوت بود و دوری از شهر هم مانع دیگری بود. ایران برای اولین بار در این محل حضور می‌یافت و مانند نمایشگاه آفتاب شده بود که مردم برای حضور در آن باید خیلی وقت و هزینه صرف میکردند.

۱۴- هیچ نوع برنامه ریزی استراتژیک یا تاکتیکی یا کوتاه مدت یا بخشی یا ... در سفارت و دولت وجود نداشت. خوب گفت سفیر که خودتان بروید کنسرسیوم یا انجمن درست کنید و کار کنید. در انتها همه به این نتیجه رسیدند که مانند مثال ایرانیِ بچه‌ای شده‌اند که در بغل مردی زشت روی و ترسناک است.
تدوین: سارا هاشمی
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: