به گزارش سرمدنیوز، صنایع بزرگ مقیاس کشور همیشه با بهای تمام شدهی بالایی روبهرو بودهاند و این باعث عقب ماندن ما در رقابت به خصوص در بحث صادرات شده است. این صنایع بزرگ که نیازمند هوشمندسازی در ابعادی متناسب با خودشان هستند نقطهی عطف تولید ملی کشورمان به حساب میآیند. اما هوشمندسازی این صنایع برای افزایش بهرهوری و کاهش بهای تمام شده در این صنایع برای اولین بار در کشور و در قالب راهکار جامع سازمانی فناوری اطلاعات بزرگ مقیاس با همکاری گروه مالی پاسارگاد و هلدینگ فناوری اطلاعات این بانک یعنی فناپ ارایه شده و در حال اجراست که در همین خصوص و در حاشیهی بیست و سومین نمایشگاه الکامپ با مهندس آموزگار، مدیر این پروژه به گفتوگو پرداختیم که در ادامه میخوانید.
کمی در خصوص پروژه از علت راه اندازی طرح تا روند اجرای آن و وضعیت کنونیاش توضیح دهید
مسئلهی اصلی که باعث ایجاد پروژه شد این بود که ما برای بلوغ سازمانی در سطح کشور نیاز به راهکارهای جامع سازمانی فناوری اطلاعات بزرگ مقیاس داشتیم. همانطور که میبینیم از سال ۱۹۸۰ به بعد در دنیا این مسئله بسیار پرنگ شده و در سال ۲۰۰۰ با ارایه راهکارهای هوشمندسازی صنایع توسط شرکتهای بزرگی چون SAP Oracle و Microsoft به اوج خود رسید.
گروه مالی پاسارگاد پیرو پیشینهاش در اجرای طرحهای ملی و با همکاری بازوی فناوری خود یعنی شرکت فناپ که سابقهی خوبی در طراحی نرمافزارهای بزرگ مقیاس مانند Core Banking دارد تصمیم گرفتند در سال ۱۳۹۳ وارد این حوزه شود تا محصولاتERP به همراه محصولات اتوماسیون صنعتی بهصورت یکپارچه در سطح کل صنعت برای تقویت بخشIT ایجاد کند.
بررسی و امکانسنجی این طرح حدودا دو سال طول کشید و هم اکنون نیز در حال اجرا برای شرکت میدکو (هلدینگ صنعتی-معدنی) است و قرار است میدکو با استقرار این سامانه ۳۰% تولید فولاد کشور را افزایش دهد. اجرای این پروژه حدودا ۵ سال طول میکشد و یکسال و نیم از آغاز پروژه میگذرد .
نزدیک به۱۸۰ نفر با دانشهای مختلف در پارک فناوری پردیس (تهران) و استان کرمان مشغول به فعالیت بر روی این پروژه هستند و تا حدود چهار ماه دیگر نیز اولین استقرار سامانه را در کارخانههای شرکت معظم میدکو انجام میدهیم.
آیا پروژههای مشابهی در سطح کشور وجود دارد؟ در صورت وجود تفاوت پروژهی شما با طرحهای موجود چیست؟
شاید در کشور برای مجموعهها با مقیاسهای کوچک و متوسط راهکارهایی ارایه شده باشد اما در سطح ملی راهکار بزرگ مقیاسی ارایه نشده است.
و در حقیقت تفاوت پروژه ما با باقی طرحها در این است که هدف ما صرفا صنایع بزرگ مقیاس است یعنی ابعادی که تا به حال در کشور پیاده سازی نشده است ما در تلاشیم بهای تمام شدهی صنایع در کشور را کاهش دهیم.
چرا تا به حال چنین طرحهایی اجرا نشده بود؟
چون سرمایه گذاری وسیعی می خواهد یا باید دولت حمایت میکرد و یا گروههای مالی که خودشان وارد این صنایع شده اقدام میکردند؛ به همین دلیل نیز برای سهامدار اصلی میدکو یعنی گروه مالی پاسارگاد ارزش مالی پروژه قابل سنجش بود و با توجه به این مسئله که منطبق بودن بهای تمام شده فولاد با سطح جهانی میتواند پیشرفتی در حوزه صادرات و رقابتی با قدرتمندان صادراتی ایجاد کند، تصمیم به سرمایه گذاری در این پروژه گرفتند.
برای جهانی شدن و تولید منطبق بر استاندارد جهانی لحاظ این استاندادرها ضروری است چگونه این استاندادرها را کسب نمودید؟
ناظر پروژه ما شرکت POSCO ICT است و این یعنی نظارت بر عملکرد و منطبق بودن راهکارها بر استاندارد جهانی. این شرکت خود سومین تولید کننده فولاد دنیا بوده و سالانه ۴۲ میلیون تن فولاد تولید می کند اما کل تولید فولاد از سوی صنعت ما ۱۲ میلیون تن است که قرار است در چشم انداز ۱۴۰۴ ایران به۵۰ میلیون تن برسد و میدکو قرار است حدود ۳۰ درصد آن را پوشش دهد پس چاره ای جز راه اندازی چنین سیستمهایی نداریم تا بتوانیم با کشورهای دیگر رقابت کنیم؛ همچنین برای استاندارد سازی سطح اتوماسیون منطبق با استانداردهای بین المللی با شرکت PSI METALS اتریش نیز کار میکنیم.
سامانه قراراست دوباره بومی سازی شده و مشکلات همیشگی بومی سازی پیش آید؟
این حساسیت همیشه هست اما شعار میدکو و پروژهی ما حرکت به سوی صنعت با کلاس جهانی است من مدیر پروژه Core Banking فناپ بودم و بحث این بود که چیزی متناسب با کشور تولید کنیم.
Core Banking باید بومی باشد اما برای مثال در مورد سوییچ نمیتوان خیلی روی بومی سازی صحبت کرد آیا این سامانه نیز باید بومی کشور باشد و یا کاملا مشابه راهکارهای سازمانی جهانی؟
اول در خصوص سوییچ بگویم ما ابتدا نمونهای فرانسوی را انتخاب کردیم دانش آن را گرفته و آن را پیاده سازی کردیم.
در خصوص سوییچ و Core Banking هم استانداردسازی از ما شروع نشده و از رگولاتور شروع میشود که شتاب رفتاری متناسب با استاندارد جهانی ندارد.
گفتید راهکار قرار است محصول بازار جهانی محسوب شود ایا قابلیت رقابت خواهد داشت ؟
قبل از اینکه پروژه راه اندازی شود شرکت Tech کانادا ویژگیهای محصولات ERP دنیا را کنار هم گذاشت و برای صنعت فولاد بومی سازی کرددر حقیقتشش ERP اصلی دنیا، SAP,Microsoft,Oracle,… را کنار یکدیگر قرار داد و ما هم با استفاده از فاکتورهای موجود در محصولات، تقریبا به این رسیدیم که ویژگیهای موجود در محصول تولیدی ما میتواند تا ۲۰درصد بیشتر به نسبت محصولات دیگر و حتی بالاترین ERPها را پوشش دهد ولی مسئله درERP تکنولوژی نیست چرا که دانش رشد میکند؛ در حقیقت مشکل، فرهنگ ما برای پذیرش استاندارد شدن است.
اگر توجه کنیم یکی دیگر از مشکلات ما ادغام کارخانههاست که این هم از فرهنگمان آب میخورد.
صنعت IT ما هزینه آدمسازی داردنه تولید محصول،باید فرهنگ افراد به سمتی حرکت کند که بپذیرند صنعت IT و استاندارد سازی آن چه آوردهی نهانی برایشان دارداز سمت دیگر بحث بخش مدیریتی استلایه مدیریتی ما لایه سن بالا ایست.
در خصوص عرضه جهانی محصول نیز هدف ما این است بتوانیم راهکار را در کشورهای خاورمیانه عرضه کنیم.
آیا تقبل چنین هزینهای بازگشت سرمایه خواهد داشت؟
از نظر کسب و کاری قطعا خواهد داشت اما نگاه فناپ به خصوص در بخش فناوری نگاهی در راستای پیشرفت ملی است نه صرفا کسب سود.
در بحث استقرار مسایلی چون زیرساخت ها و مراکز داده مطرح است آیا در این حوزه ها نیز مشکل وجود دارد؟
درست است و همین مورد نیز باعث دخالت بیشتر فناپ در تمام جوانب پروژه میشود. وقتی میخواهیم سامانه را در جایی استقرار دهیم بحث مراکز داده وجود دارد که از نظر کسب وکاری برای فناپ مفید است و گامی رو به جلو است. برای مثال با استقرار سامانه، فناپ وارد شده و تمام کارخانهها را به مراکز داده در کرمان متصل میکند و کل بستر را از بحثهای ارتباطی داخل کارخانه تا ارتباط با مراکز داده فراهم میآورد.
گفت و گو از: مهکامه صباغ