تعداد بازدید: ۹۱۴
اصل و فرع تظاهرات چند روز اخیر در شهرهای عمدتا شیعه نشین جنوب عراق علیه ضعف خدمات عمومی دولت، قطعی های طولانی مدت برق، کم آبی در دو بخش شرب و کشاورزی، بهداشت، خدمات شهری و ...، همچون تبی بود که پیامرسان مشکلات درونی جامعه بتازگی رسته از آفت داعش شد
کد خبر: ۹۱۶۶۴
تاریخ انتشار: ۲۷ تير ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۵
تظاهرات تمام می شود شرمندگی هایش اما می ماند
به گزارش سرمدنیوز، ۱۵ سال از سقوط دیکتاتوری صدام حسین گذاشته است و ترکیبی از نیروهای شیعی (دولت)، سنی (پارلمان) و کرد (ریاست جمهوری و اقلیم کردستان عراق) کشور را اداره کرده اند، اعتراضات امسال و امروز مردم عراق به عملکرد همین رهبران است.

لب کلامشان این است که کشور ثروتمندی چون عراق که روی منابع عظیم نفت و گاز خوابیده است چرا امروز در سال ۲۰۱۸ که دومین تولیدکننده بزرگ نفت اوپک هم هست، باید در بسیاری از شهرها و حتی پایتخت، روزانه بیش ۱۰تا ۱۲ساعت قطعی برق داشته باشد.

شاید بر همین اساس است که همگان از مرجعیت عالی عراق تا حیدرالعبادی نخست وزیر این کشور و همه احزابی که به نوعی طی این سالها زمام امور را بدست داشته اند، با معترضان ابراز همبستگی کرده و از مطالبات آنها حمایت کرده اند.

در سالهای اخیر شاهد اعتراضات تابستانه در عراق بوده ایم که عمدتا بر محور ضعف خدمات عمومی می چرخید اما حرکت های اعتراضی امسال ویژگی های منحصر به فردی نیز داشت و دارد.

حمله گسترده و هدفمند بخشی از تظاهرکنندگان به مراکز دولتی، حزبی و حتی حمله به فرودگاه بین المللی نجف و حضور چند ساعته در سالن ها و باند فرودگاه، حمله به مقر نیروهای مقاومت اسلامی عراق که خاستگاه اصلی آن همین استان های جنوبی هستند، پاره کردن تصاویر شهدای الحشد و علمای انقلابی عراق و ایران از جمله ویژگی های خاص اعتراضات امسال بود.
تخریب گسترده ای اموال عمومی و نیز تعمد در حمله به مراکز احزاب اسلامی و انقلابی نزدیک به محور مقاومت اسلامی، فرضیه تلاش جریان بعثی و سعودی برای به آشوب کشیدن کشور و وارد کردن آن به دوره جدیدی از بی ثباتی و ناامنی شبیه آنچه در سال ۲۰۱۴ و ظهور داعش رخ داد، را بیش از پیش تقویت می کند.

برنامه ریزان تخریب شاید براین باور بودند که با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی عراق در دوره تنش های پسا انتخاباتی از جمله موضوع اعتراض به نتایج انتخابات، ادامه عملیات بازشماری آرا و مشخص نشدن نتایج نهایی انتخابات با گذشت دو ماه از برگزاری آن (۲۲ اردیبهشت)، اختلافات میان گروههای سیاسی پیروز در انتخابات برای تشکیل فراکسیون بزرگتر و به تبع آن تشکیل دولت جدید، فضا برای خشن کردن تظاهرات و تبدیل آن به یک آشوب گسترده و سرانجام سقوط دولت و ورود کشور به دوره بی ثباتی، تشکیل دولت موقت یا نجات ملی و بازشدن پای دخالت بین المللی (آمریکا از کانال سازمان ملل) برای تغییرات اساسی درحاکمیت عراق فراهم خواهد شد.

این جریان همچنین سعی کرد با گنجاندن برخی حرکت ها از جمله حمله به مراکز الحشد الشعبی و یا حمله به تصاویر و نمادهای علمای انقلابی و رهبران مذهبی عراق و ایران، ویژگی ضد مقاومتی و ضد ایرانی به این اعتراضات بدهد و پروژه شکست خورده خود در دوران پیش از انتخابات را بار دیگر بیازماید.

جریان بعثی و ضد مقاومت در عراق از یکسال پیش از برگزاری انتخابات، تلاش گسترده سیاسی، رسانه ای و تبلیغاتی را برای تعویق زمان انتخابات دست کم به مدت شش ماه و به بهانه عدم بازگشت آوارگان جنگ داعش به مناطق خود در استان های غربی انجام داد اما با ایستادگی رهبران سیاسی عراق، انتخابات در موعد مقرر و با موفقیت سیاسی و امنیتی بالا برگزار شد.
با این حال جریان ضد روند سیاسی درعراق دو موفقیت توانست کسب کند یکی کاهش مشارکت مردم و ناامید کردن آنها از رای دادن و دیگری بهره برداری تبلیغاتی مناسب از تخلفات و تقلب های انتخاباتی در برخی استان های سنی نشین و کرد.

این دو موفقیت یک موفقیت بالاتر را برای این جریان رقم زد و آن لطمه زدن به اعتبار انتخابات و روند سیاسی و تازه کردن داغ شهروندان عراقی در عرصه خدمات عمومی و اجتماعی بود، داغی که با داغی روزهای تابستان گدازنده عراق دو چندان شد و زمینه غلیان اجتماعی را فراهم کرد.

در واقع این جریان بر اساس همین زمینه ها، بر این گمان بود که می تواند اعتراضات اجتماعی را به اعتراضات سیاسی تبدیل کند و به هدفش برای ساقط کردن نظام سیاسی مستقر در عراق برسد اما تحولات چند روز اخیر و فروکش کردن اعتراضات در بسیاری از استان ها و شهرهای جنوب نشان داد، مردم عراق با وجود مشکلات بسیار و ناخرسندی و حتی خشم زیادی که نسبت به رهبران سیاسی خود دارند اما تمایلی به ورود کشور به دوره جدیدی از بی ثباتی و خشونت نیز ندارند.

این واقعیت میدانی را 'مرزوق الغانم'رئیس مجلس کویت با ضرب المثل معروف 'مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود' بیان کرده است، به این معنا که مردم عراق به تجربه دریافته اند که بی ثباتی در کشور می تواند تبعات غیر قابل جبرانی به باور آورد و نه تنها پیشرفتی در تامین خدمات عمومی ایجاد نکند بلکه با میدان یافتن تروریست ها و جریان های مخرب، علاوه بر خسارت های انسانی و مادی، زیرساخت های کشور بازهم بیشتر تخریب شود.

مقامات عراقی پیش تر در بیان علت کمبود برق در عراق گفته اند ظهور و تسلط داعش بر استان های غربی عراق، دست کم هشت هزار مگاوات برق را از مدار خارج کرده است و اگر چنین نمی شد طبق برنامه تا پایان سال ۲۰۱۴ کشور باید در تولید برق به خودکفایی می رسید.

نظری به حاشیه های میدانی و رسانه ای اعتراضات اخیر مردم جنوب عراق این باور را ایجاد می کند که این اعتراضات، رفته رفته و همزمان با تشدید اقدامات دولت برای کاهش مشکلات برق و آب این مناطق، کاهش خواهد یافت و عرصه سیاسی عراق دوباره آرامش خود را باز می یابد و آماده تشکیل فراکسیون بزرگتر در پارلمان جدید و تشکیل دولت جدید خواهد شد اما شرمندگی و یا ندامتی را دست کم نصیب دو گروه خواهد کرد.

گروه نخست، بخشی از معترضان هستند که برغم داشتن خواسته هایی که دولت و احزاب سیاسی عراق نیز به حق بودن آن اذعان دارند اما با ورود به عرصه تخریب اموال عمومی و خشونت ورزی در جریان اعتراضات اخیر ناخواسته در دام جریان بعثی و سعودی افتاده اند که از هر فرصتی برای شکست روند سیاسی جاری در عراق استفاده می کند و به اذعان خود عراقی ها، بدلیل حمایت و تغذیه همه جانبه تروریست ها و داعش، عامل اصلی مشکلات کنونی عراق هستند و امروز سعی می کنند جای دوست و دشمن را برای مردم عراق عوض کنند.

گروه دیگر را باید در فضای مجازی ایران جستجو کرد که به دلیل یا بهانه مخالفت با سیاست
خارجی جمهوری اسلامی، ابایی از بزرگنمایی حوادث عراق و خواسته یا ناخواسته تخریب روابط دو کشور ندارند.

گروه دوم شاید بداند یا نداند که وقتی سخن از روابط میان ایران و عراق می رود، منظور صرفا روابط سیاسی یا امنیتی نیست بلکه ابعاد مهم اقتصادی و فرهنگی نیز دارد و این که ارزش تبادل تجاری میان ایران و عراق هم اکنون از مرز ۱۰ میلیارد دلار می گذرد و ایران دومین شریک تجاری عراق است.

بر این اساس به نظر می رسد، وقتی بزودی اعتراضات و تظاهرات در شهرهای عراق به پایان برسد، این شرمندگی برای این دو گروه باقی خواهد ماند که ناخواسته به روابط خارجی کشورهایشان و همکاری های فیمابین لطمه زده اند.

نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: