حمایت آقای روحانی و جهرمی از رفع فیلتر شدن توییتر و تلگرام، بیشتر از اینجا آب میخورد که حریف سایر قوا برای اعطای آزادیهایی مانند آنچه اینها دارند، به پیام رسانهای داخلی نمیشوند. به عنوان مثال سازمانهای ناظر و امنیتی و قضایی نمیتوانند توییتر و تلگرام را مجبور به دادن هر گونه اطلاعی به مقامات ایرانی بنمایند. اما پیام رسان ایرانی هر قدر ادعا کند که در کمال آزادی است و اطلاعاتش را لو نمیدهد، مردم قبول نمیکنند!؟
به کلیه مضار و بدیهای پیام رسان خارجی واقف هستیم و اطلاعات مردم و مملکت را مجانی در اختیار اسراییل و آمریکا قرار میدهیم اما حاضر نیستیم از پیام رسان داخلی حمایت واقعی مادی و معنوی کنیم و شرکتهایش را بزرگ کنیم. این شرکتها به کمک چند صد میلیارد تومانی نیاز دارند و آقای جهرمی باید در هر مکان و مصاحبه آنان را با اسم تبلیغ کند. اما به شرطی که مانند توییتر با آنها برخورد شود و مدیرش را با کمی نارضایتی روانه زندان نکنیم.
الان حاضریم که تمام اطلاعات مملکت از طریق ویی.پی.ان به دست اجانب برسد اما پیام رسان داخلی را محدود کنیم و مانند خارجی آزادی فعالیت ندهیم. با قاطعیت میتوان گفت که اگر یک میلیارد دلار خرج یک پیام رسان آزاد داخلی شود، بهتر از این است مردم از هر طریق ممکن خود را به تلگرام و توییتر و فیسبوک برسانند.
قوه قضاییه اطمینان داشته باشد که هر نوع محدودیتی اعمال کند، مردم راهی برای دور زدن آن پیدا میکنند. راه راست اینست که با کمک واقعی و مناسب در حدودی که لایق این پیام رسانها باشد به آنها کمک نمایند تا بتوانند با خارجیها رقابت کنند. به عنوان نمونه از خرجهایی که انجام نمیشود، به پهنای باندی که داخل ایران میگردد و به خارج نمیرود توجه نمایند و همان هزینه را به پیام رسان داخلی بدهند.