تعداد بازدید: ۴۲۱
عضو ارشد تیم سابق مذاکره‌کننده هسته‌ای گفت: باید جلوی تخطی مسئولان ایستاد و جلوی خلاف‌های کوچک آدم‌های بزرگ گرفته شود
کد خبر: ۹۹۵۵۹
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۵:۱۳
فساد زمانی از بین می‌رود که جلوی خلاف‌های کوچک آدم‌های بزرگ را بگیریم
به گزارش سرمدنیوز، قسمت نود و ششم از برنامه بدون توقف، ۱۳ اسفندماه از شبکه سه سیما به روی آنتن رفت، علی باقری، عضو ارشد تیم سابق مذاکره‌کننده هسته‌ای که به عنوان میهمان در این برنامه حضور داشت، در پاسخ به این سوال که «آیا شما فسادی که به واسطه عملکرد برخی از مسئولان و آقازاده‌ها در کشور شیوع پیدا کرده، فسادی سیستماتیک می‌دانید یا خیر؟» گت: قطعا نه، فساد سیستمی آن موقع است که می‌آید در سازوکار‌های حاکمیت. نکته مهم اینجاست که ما فساد داریم یا نداریم؟ بله داریم، فرمانی حضرت آقا که حدود ۱۲ سال قبل صادر فرمودند: و بحث‌هایی که ایشان مکررا تأکید می‌کنند نشان می‌دهد نظام هم به این نکته رسیده که در بخش‌هایی یا آدم‌هایی اشکال وجود دارد.


وی ادامه داد: فساد موقعی پیش می‌آید که یک طرفش حاکمیت باشد یعنی اگر من و شما تعامل تجاری داشته باشیم و من سر شما را کلاه بگذارم می‌شود کلاه‌برداری، ولی فساد موقعی است که یک طرف حاکمیت باشد، حاکمیت هم دو بخش دارد یک بخشش سازوکار و ساختارش است و یک بخش مجریان و کارگزاران. من فهمم این است که ما در این ۴۰ سال آن دقت، وسواسی و هوشیاری لازم را نسبت به عملکرد کارگزاران نداشتیم اینجا به نظرم ما مشکل داریم. حضرت آقا از سال ۶۹ روی بحث تقوای سیاسی تأکید داشتند، تقوای سیاسی خود دارای دو بُعد است، عمل صالح و ایمان، کارگزار نظام دینی باید ایمان به، ولی امر، ایمان به استقلال و ایمان به عدم تبعیت از بیگانگان داشته باشد و از اعمال صالح کارگزار این است که حتما ساده‌زیست باشد، چراکه در نظام دینی ساده‌زیستی یک الزام است و این الزام قبل از قانون باید به صورت گفتمان در سطح مسئولان مطرح شود.

باقری با اشاره به اینکه ما باید برای مسئولان‌مان حد مشخص کنیم، تصریح کرد: نظام دینی برای همه چیز حد مشخص کرده ما هم باید برای مسئولان حد داشته باشیم، اگر مجری قانون مشکل داشته باشد قانون را آن طور که دوست دارد اجرا می‌کند، شفافیت را آن طور که دلش می‌خواهد شفاف می‌کند، به راستی ما غفلت کردیم، این روز‌ها مباحثی مطرح می‌شود مثل مبارزه با دانه‌درشت‌ها، اما عقیده من این است که باید جلوی تخطی بزرگان و مسئولان ایستاد، زمانی فساد از بین می‌رود که جلوی خلاف‌های کوچک آدم‌های بزرگ را بگیریم.

معاون دبیر سابق شورای امنیت ملی در ادامه برنامه بدون توقف در پاسخ به این سوال که «آیا راهکاری برای حل مشکلات اقتصادی کشور دارید» اظهار کرد: اول ما باید نگاه تفکری‌مان را نسبت به پدیده‌ها روشن کنیم بعد ببینیم چه باید بکنیم، آیا تفکر ما بر این است که می‌توانیم با استفاده از توانمندی‌های داخلی مشکلات را حل کنیم و یا منتظریم که غربیان به ما چیزی بدهند، برای مثال عده‌ای از جوان‌های جبهه‌ای که الان در عرصه‌های علمی فعالیت دارند، اخیرا در دیدار با حضرت آقا طرح‌های مدون و دارای امکان‌سنجی علمی ارائه کردند که بر اساس آن ما می‌توانیم پالایشگاه‌هایی در مناطق مختلف کشور به ویژه در حاشیه خلیج فارس بزنیم که از نفتی که استخراج می‌کنیم فرآورده تولید کنیم و به جای اینکه نفت خام صادر کنیم که آن‌ها ما را تحریم کنند فرآورده صادر کنیم. ولی وقتی می‌گوئیم فقط توان تولید نداریم خوب باید توتال بیاید سرمایه‌گذاری کند و فن‌آوری‌اش را بیاورد.

این فعال سیاسی همچنین در پاسخ به این سوال که «آیا چهل سال کافی نبود برای اینکه در تأمین نیازهای‌مان به خودکفایی برسیم، در دوره شما این فعالیت‌ها چه بروز و ظهوری داشته، لطفا بدون نگاه جناحی پاسخ دهید» تصریح کرد: من می‌خواهم نگاه کارشناسی داشته باشم، نه نگاه جناحی، این دولت دستاورد‌هایی داشته که کسی کتمان نمی‌کند، ولی بحثم این است که این دستاورد‌ها چه در این دولت و چه در دولت قبلی در جایی به دست آمده که که ما روی مبانی انقلاب ایستادیم، اما اینکه چه دستاوردی داشتیم با شرایط عادی این حرف منطقی است، ولی با این نگاه باید پاسخ دهیم که آیا ما در این ۴۰ سال در زمین حاصلخیز و مستعد کشت کردیم؟

وی ادامه داد: به محض اینکه انقلاب پیروز می‌شود ما در یک سری اقلام اساسی تحریم می‌شویم، آمریکایی‌ها در مرز‌های ما شورش به پا می‌کنند و جریان تجزیه‌طلبی راه می‌اندازند، کودتا می‌شود، صدام حمله می‌کند در این شرایط ما پیشرفت کردیم. اتفاقا من یکی از بحث‌هایی که دارم در ۴۰ سالگی انقلاب می‌گویم راجع به دستاورد‌های انقلاب نباید صحبت کنیم باید درباره واقعیت‌های انقلاب صحبت کنیم، چون مهمتر است، در واقع اگر واقعیت‌ها را ندانیم ارزش دستاورد‌ها را هم نخواهیم دانست. ما در شرایطی موشکی شدیم که همه دنیا ما را تحریم کرده بود.

این دیپلمات کشورمان تصریح کرد: یکی از بحث‌هایی که سال ۹۲ مطرح شد که مسئولان کشور هم می‌گفتند این بود که مشکل اصلی کشور اقتصاد است راه حل هم این است که ما چرخ‌های توسعه را به گردش درآوریم چرخش چرخ‌های توسعه در کشور هم نیازمند سرمایه، فن‌آوری و نیروی متخصص است، اما فن‌آوری و نیروی متخصصی که ما الان در کشور داریم به لحاظ کمی و کیفی به اندازه نیاز کشور نیست پس باید برویم از بیرون بیاوریم و اینجا اختلاف شروع شد، بیرونی‌ها به ما گفتند که نمی‌دهیم، گفتیم هزینه‌اش را می‌دهیم، گفتند ربطی به هزینه ندارد شما کار‌هایی می‌کنید که ما دوست نداریم مثل بحث هسته‌ای، این‌ها با همین نگاه رفتند و توافق هسته‌ای انجام شد تا چرخ توسعه راه بیفتد، خوب درست شد؟

وی با تأکید بر اینکه من بحثم این نیست که باید ارتباطمان با خارج قطع شود، اضافه کرد: حضرت آقا هم در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری فرمودند: ما قائل به روابط گسترده با جهانیم، اما نباید به آن‌ها اتکا کنیم باید از ظرفیت‌های‌شان استفاده کنیم وقتی که اتکا می‌کنی می‌گویند اگر این را بخواهم به تو بدهم باید از هویت و سرمایه‌ات بدهی.

باقری همچنین در خصوص رویکرد تیم سابق ایران در مذاکرات هسته‌ای گفت: در آن دوره مقاومت چتری بود برای اینکه حق استیفا شود و به نتیجه برسیم و بستر فراهم شود برای اینکه هم بتوانیم حقوق و فعالیت‌های هسته‌ای‌مان را حفظ کنیم، هم مانع را برداریم، در عرصه مناسبات خارجی یک نگاهی هست که حقوقی داریم و به دنبال صیانت از حقوق هستیم و یک نگاه هم این است که ما عددی نیستیم که دنبال حق باشیم. اینجا نگاهی که مبتنی بر مقاومت است و نگاهی که مبتنی بر سازش است خودش را تبیین می‌کند، نگاه مبتنی بر مقاومت شما را نزدیک می‌کند به استیفای حق، اما نگاهی که مبتنی بر سازش باشد هزینه شما را زیاد می‌کند همان تعبیری که حضرت آقا در یکی از فرمایشاتشان فرمودند که عده‌ای می‌گویند چالش هزینه دارد بله سازش هم هزینه دارد.

وی در پایان اضافه کرد: رویکردی که مبتنی بر سازش باشد ماهیتا یأس‌آور، چون دستاوردی ندارد یکی از بحث‌هایی که مطرح می‌شود این است که ما یک توافق برد برد کردیم چطور می‌شود ما حقوق و دستاورد‌ها را دادیم که منفعت اقتصادی بگیریم، من عقیده دارم حتی اگر منفعت اقتصادی را هم می‌گرفتیم ماهیتا این توافق برد- برد نبود.
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: