این روزها اخبار مثبت از آمریکا میرسد. گاهی وزیر خارجه، گاهی بایدن و گاهی دیگران. حکایت داستان خرگوش و آشیل است که دارند کمکم به هم میرسند.
چند حالت از خیلی خوب تا خیلی بد برای دلار(ایران) میتواند رخ دهد:
خیلی خوب: بتوانیم نفت مورد نظرمان را بفروشیم و دلار برگردد به ابتدای ریاست جمهوری ترامپ و فرض کنیم ۴ هزار تومان شود. این گزینه برای مردم بسیار عالی (یاد ایام دلار ۷ تومانی به خیر) و برای صادر کنندگان بسیار بد است. اما معیشیت مردم مهمتر از صادرات است.
بسیار بد: نتوانیم نفت بفروشیم و بایدن کپی دمکرات گونه ترامپ شود. پس قیمت دلار چندان فرقی نمیکند و احتمالا در ارتفاع ۲۰ هزار تومان ساکن میشود. در این صورت با تداوم گرانی، فقر و فحشا و نارضایتی مردم زیاد میشود و فیلشان یاد قبل از انقلاب میکند و به روح محمدرضا صلوات میفرستند.
متوسط کنترل شده: در این حالت تا حدی نفت میفروشیم و مقداری دلار کسب میکنیم و انتقال بین بانکی نیز بدست میآوریم. اما دولتی که پول بادآورده به مزاقش جور در آمده، دست از سر مردم بر نداشته و دلار را دستوری و توسط بانک مرکزی در ارتفاع ۱۲ هزار تومان که به مجلس پیشنهاد داده است نگه میدارد. بگذریم از اینکه مجلس به دلایلی که بر ما معلوم نیست، مایل است قیمت دلار را بالا نگه دارد.
اما اخبار و اطلاعات واصله نشان از برگشتن به وضعیت تقریبی قبل از ترامپ است ولی دولت فعلی که آفتابش بر لب بام است مایل به متوسط کنترل شده است که هنوز هم فقر و فحشا به دنبال دارد.
دولت بعدی هنوز بر سر کار نیامده و واقعا معلوم نیست چگونه خواهد شد و شعارهای انتخاباتی آنان چه خواهد بود.
فعلا تنها گزینهای که از اخبار و بازدید مقامات میتوان فهمید، آیتالله رییسی بزرگ قاضی ایران است. اما شهرت و کارهای انجام نداده و انجام داده او آنقدر نیست که بتواند خوش نامی برایش به ارمغان آورد.
بنابراین برای قیمت دلار بعد در زمان رییس جمهور بعدی، باید منتظر ظهور او بمانیم.
اکنون برای صادر کنندگان از بدترین اوضاع 4 سال اخیر است. قیمت دلار روز به روز کاهش می یابد و احتمال زیان در حاشیههای کم وجود دارد. احتمال دارد که محصولات صادراتی چند سال گذشته دیگر سود مناسب نداشته و روی دست تولید و تامین کننده بماند. این نوسان قیمت باید آنقدر ادامه یابد که قیمت تولید کننده داخلی و خریدار خارجی به هم آن قدر نزدیک شوند که هنوز سودی برای صادر کننده باقی بماند. این روند حداقل به ۴ ماه دیگر نیاز دارد و احتمالا در بهار سال ۱۴۰۰ یا تابستان آن تثبیت شود.
۱- شرایط بازار سرمایه
۲- جایگزین پیشنهادی بازار به عنوان کالای سرمایه ای
۳- سهم بازار رمز ارز در بازار سرمایه
۴- اتفاقات غیر قابل پیش بینی مثل مرگ ، سیل و زلزله
۵- شرایط کرونا