به گزارش سرمدنیوز: صادق واعظزاده در دهمین کنگره «پیشگامان پیشرفت» که از صبح امروز (پنجشنبه) در سالن همایشهای دانشگاه شهید بهشتی آغاز به کار کرده است، اظهار کرد: اکنون که با یک تلاش فشرده جمعی نسخه اولیهای از پیشنویس الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت تهیه شده فرصتی است که به نقد این پیشنویس بپردازیم و مرحله جدیدی از ارتقای الگو را آغاز کنیم. در این کنگره به نقد و ارزیابی و ارتقا و تدابیر الگوی پایه خواهیم پرداخت.
وی ادامه داد: باید ببینیم که اگر تدابیری که در این پیشنویس درج شده اجرا شود، در افقی که پیشبینی شده یعنی ۵۰سال آینده به هدف مورد نظر که تمدن نوین ایرانی- اسلامی است خواهیم رسید یا خیر. آیا این علم و آرزوی واقعی است که یک تمدن در سطح جهانی در ۵۰سال شکل بگیرد.
واعظزاده یادآور شد: برای بررسی باید از تعریف تمدن آغاز کنیم که به مجموعه دستاوردهای مادی و معنوی جوامع تمدن میگویند. بسیاری از تمدنها محلی هستند، اما تمدنهایی هم جهانی هستند. یعنی عناصر و اجزای متعددی از دستاوردهای مادی و معنوی دارند که البته تعدادشان زیاد نیست.
وی اضافه کرد: این تمدنها در یک یا دو دهه به وجود نیامدهاند و بعد از هزار یا چند هزار سال به وجود آمدهاند. مثلاً ما فرهنگ آمریکایی شنیدهایم اما تمدن آمریکایی نشنیدهایم در حالی که تمدن اروپایی شنیدهایم چون سابقهاش به تمدن یونان بازمیگردد و آن تمدن رنگ و بوی خاص خودش را دارد. وقتی هم که میگوییم تمدن اسلامی یک تمدنی است که همه آن را قبول دارند.
واعظزاده خاطرنشان کرد: دوران اوج و شکوفایی تمدن اسلامی پنج قرن طول کشید و ریشه اساسی آن آموزههای قرآن بود که پیامبر (ص) به جهانیان ابلاغ کرد که دو سه قرن بعد از ابلاغ پیامبر (ص) این تمدن ظاهر شد و مظاهر خود را در علم، هنر، معماری و ... نشان داد. آموزههای پیامبر (ص) علاوه بر اینکه ریشه در وحی داشت دنباله پیامبران ابراهیمی بود.
رئیس مرکز الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت، تصریح کرد: اینگونه نیست که تصمیمگیری شود و در طول چند دهه تمدنی ظاهر شود، پس چطور افق و الگوی اولیه ما در پنجاه سال تدوین شده؟ آیا این یک هدفگذاری غیرواقعی نیست؟ اگر به این سوال مهم نپردازیم و ابهامات آن را روشن نکنیم نباید انتظار داشته باشیم که هدفمان مورد اعتنای کسی قرار بگیرد.
وی در ادامه بیان کرد: اگر افقها را بیش از ۵۰سال در نظر میگرفتیم از واقعگرایی دور میشد و باید کلیتر و مبهمتر تدوین میشد. ما باید به روند شکلگیری تمدنها و مقتضیات امروز بشر توجه کنیم و آن این است که از داشتههای عظیمی که ما را به هزارهها پیوند میدهد استفاده کنیم. در اینجا تمدن اسلامی ایرانی برای ایران اسلامی مورد هدفگذاری است. اگر این ادعا برای یک کشور کوچک بدون پشتوانه بود مورد پذیرش قرار نمیگرفت. اما ایران اسلامی میتواند همه داشتههای خود را به میدان بیاورد و یک خودیابی عظیم انجام دهد و باید از قابلیتها به خوبی استفاده شود. اگر از داشتهها و قابلیتها استفاده نکنیم نمیتوانیم امید به آینده داشته باشیم.
واعظزاده ادامه داد: خودیابی هم فقط بازگشت به گذشته نیست بلکه استفاده از داشتههاست. مثلاً ما نیاز به خلق زبان جدیدی نداریم و این زبان در طول هزار سال بالغ شده، اگرچه تغیر و تحول داشته اما به ثبات رسیده و در این بستر آماده از طریق امثال رودکی، سعدی و فردوسی به ما رسیده و در ۵۰سال آینده ما نباید خرابش کنیم بلکه باید از آن استفاده کنیم.
وی همچنین تاکید کرد: ما هنوز درباره ثروتهای فراوانی که داریم خودیابی نکردهایم که در طول ۵۰ سال آینده باید این کار را انجام دهیم. مثلاً وقتی که ایران مرکز جاده ابریشم بوده امروز هم میتواند یک جاده ترانزیتی مهم باشد. تفاوت آینده و وضعیت موجود پتانسیلی را ایجاد میکند که انگیزه تلاش و همت را در ملت و جوانان ما برای ساختن آینده ایجاد خواهد کرد و باید امیدوار باشیم که خود را بیابیم، شکوفا کنیم و بسازیم. باید آنچه را که داریم و به آنچه که باید برسیم درست تصویر کنیم و به تحققاش ایمان پیدا کرده و برایش تلاش کنیم.
وی در ادامه اظهار کرد: علاوه بر اینها از تمام دستاوردهای بشری که در قالب این خودیابی ما میگنجد و با مبادی اعتقادی ما تضادی ندارد باید در جای خودش استفاده کنیم و حتی در رقابت با آنها چیز بهتری تولید کنیم. البته این مساله مقدار زیادی به تغییر رویه احتیاج دارد؛ چرا که ما در غالب زمینهها افراط و تفریط میکنیم.
رییس مرکز الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت در پایان گفت: باید بدانیم خداوند همه هوش و استعداد را در یک ملت و سرزمین قرار نداده و باید بتوانیم هرچه بیشتر از داشتههای دیگران بگیریم و برای جلو رفتن مبنا قرار دهیم که این مسأله در همه زمینهها است، از مهندسی گرفته تا فلسفه. به قول رهبر معظم انقلاب ما از شاگردی کردن ابایی نداریم، البته همیشه شاگرد ماندن کار درستی نیست و باید استاد شد. اگر اینگونه برخورد کنیم این افق ۵۰ساله افق رویایی و غیرقابل دسترسی نخواهد بود.