وی در پاسخ به این استدلال توضیح داد: اولا علیرغم یکی بودن مکانیزم تصمیم گیری، وضعیت حقوقی ایران و کوبا و سطح تنش و اهمیت تصمیم با هم متفاوت است. کوبا یک کشور داخل بیانیه و ایران یک کشور معلق از کانترمژر است.
شاکری ادامه داد: نکته دوم و مهمتر آن که مرور زمانِ خروج کوبا از بیانیه عمومی به راحتی غیر سیاسی بودن کامل تصمیمات در مجمع عمومی را رد می کند. کوبا در فوریه ٢٠١٣ اکشن پلن خود را پذیرفته و نسبتا سریع در ٢٤ اکتبر ٢٠١٤ از بیانیه عمومی خارج شده است، تقریبا یک سال و نه ماه بعد .
وی گفت: هواداران تکمیل فوری اکشن پلن ایران استدلال می کنند که ببینید علیرغم مخالفت امریکا کوبا از بیانیه خارج شده است؛ در حالی که مرور تاریخ به راحتی نشان می دهد امریکا اولا انگیزه ای برای مخالفت با خروج کوبا نداشته است و ثانیا خود خروج در پرتو تغییر روابط سیاسی امریکا و کوبا بوده است. چنان که مذاکرات مخفی امریکا- کوبا در کانادا و واتیکان از اول ٢٠١٣ اغاز شده بود و دقیقا همزمان با مجمع عمومی FATF ای که منجر به خروج کوبا شد، امریکا و کوبا توافق خود برای عادی سازی روابط را اعلام کردند؛ یعنی به فاصله دو هفته.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در واقع در آن مقطع امریکا و کوبا نه تنها متخاصم نبودند بلکه در بهاریترین لحظات روابطشان بعد از انقلاب فیدل به سر می بردند.